Zdrowa alternatywa kawy i energetyków

O tym, że energetyki nie są esencją zdrowia chyba nie trzeba nikogo przekonywać (wystarczy spojrzeć na ich skład). Co do kawy można się spierać - niby ma dużo pozytywnych właściwości, ale negatywnych też się trochę znajdzie (więcej info o plusach i minusach TU). Mnie mocno bardzo przeszkadza to, że wypłukuje z organizmu witaminy i minerały i dlatego też niemal całkowicie odstawiłam kawę na rzecz... herbaty. To takie proste.

źródło zdjęcia (by Dominik Martin)

Kilka słów o teinie

Jak zapewne wiecie, teina jest herbacianym odpowiednikiem kofeiny. Ma podobne właściwości, czyli tak jak kofeina pobudza, ułatwia koncentrację, niweluje zmęczenie i takie tam. Wiecie, jak działa kawa (na większość osób, bo na mnie na przykład w ogóle)? Wiecie. No więc właśnie, herbata działa podobnie. Podobnie, ale nie identycznie. Różnica tkwi w takim małym szczególiku jak czas przyswajania. Otóż kofeina jest absorbowana przez organizm szybko, myk-myk, i człowiek jest pobudzony... na jakiś czas, niezbyt długi, także bez szału. Trzeba sięgnąć po kolejną filiżankę kawusi. Teina za to jest przyswajana wolniej, czyli, na logikę, dłużej się człowiek "budzi", ale za to pobudzenie herbaciane utrzymuje się przez odpowiednio dłuższy okres czasu. Oczywiście, zawartość teiny w różnych herbatach jest różna, jak łatwo się domyślić. TUTAJ macie ładną infografikę porównującą zawartość kofeiny/teiny w poszczególnych napojach (200 ml; wyjątek - espresso, informacja jest podana dla 50 ml napoju). Jak widać nieco ponad 400 ml (półtorej kubka, ja tyle piję na śniadanie) zielonej liściastej herbaty zawiera tyle teiny co filiżanka (50 ml) espresso kofeiny, tak że całkiem nieźle.

Czym jeszcze herbata przewyższa kawusię?

Mnie najbardziej się podoba to, że herbaty można pić, ile dusza zapragnie. To tak ze względu na mój nieuleczalny herbatoholizm. Podczas gdy kofeinę można "przedawkować", z teiną o to bardzo trudno. Zalecana maksymalna dzienna dawka kawy to 3-4 filiżanki (500 mg kofeiny). Powyżej 1000 mg kofeina staje się trująca, not cool. Za to bezpieczna dzienna ilość teiny jest szacowana na 600 mg (czyli np. 12-13 kubków zielonej liściastej herbaty). Poza tym herbatka niczego dobrego z organizmu nie wypłukuje (no dobra, oddaję kawie sprawiedliwość - polifenole herbaciane mogą blokować wchłanianie żelaza, ale jak się je i pije dużo witaminy C, to efekt się wyzeruje), a ma całe mnóóóóóstwo cudownych właściwości. Rzecz jasna, w jakimś tam stopniu zależy to od rodzaju herby (ja jestem wyznawczynią tej sypanej, mniam mniam), ale na ogół jej właściwości można w skrócie ująć następująco:

+ ochrona przed szkodliwymi wolnymi rodnikami
+ spowolnienie procesów starzenia (oh my! to dlatego wyglądam na nastolarę!)
+ stymulacja układu krążenia
+ obniżenie poziomu złego cholesterolu
+ ochrona przed próchnicą (bo fluor)
+ ułatwione trawienie
+ działanie bakteriobójcze i przeciwwirusowe (np. herbatka jest super przy zatruciach pokarmowych!)
+ działanie oczyszczające (z toksyn, rzecz jasna, bo i z czego)
+ witaminki (A, B1, B2, C, K) i minerały (fluor, wapń, żelazo, potas, sód i cynk)
No i takie tam. Myślę, że punkt drugi zachęcił już wszystkie kobiety, a mężczyzn na tym blogu jak na lekarstwo, więc starczy tego dobrego.

 

źródło zdjęcia

Jaka herba jest najlepsza na świecie?
Nie byłabym sobą, gdybym Wam nie poleciła moich herbacianych smakołyków. Bo jak ktoś wielbi kawę, to przy porzucaniu nałogu musi się na coś pysznego przerzucić, żeby nie było mu smutno i tęskno za kawusią, logiczne!
Po pierwsze to muszę wspomnieć, że przerzuciłam się na sypaną, w sensie liściastą, ze względu na dietę. Taką herbatę to aż grzech słodzić, bo to profanacja (tak, stałam się herbacianym snobem i fanatykiem). Lubię Liptony smakowe, te ekspresowe, rzecz jasna (są w ogóle liściaste w ich ofercie?), ale je trzeba słodzić, bo inaczej mi po prostu nie smakują, to taki mój płynny odpowiednik słodyczy. A sypane to sam smak, sama esencja, tak, że niczego więcej nie potrzeba. Jak się człowiek napije, to nawet mu do głowy nie przyjdzie, żeby ten smak cukrem psuć, no kaman. Polecam bardzo zielone smakowe herbaty, to obecnie jest mój nałóg. Twinings zielony jaśminowy - niebo w gębie, powiadam (a poza tym ma ładną puszeczkę, a ja jestem łasa na ładne rzeczy). Z takich tańszych, to Bio-active zielone smakowe też są pyszne, np. z pigwą - cudo! Czerwona z Bio-active również mi smakuje, ale czerwoną herbatę trzeba lubić, bo jednak ma bardzo specyficzny smak, więc jeśli ktoś dopiero zaczyna "przygodę" z herbatoholizmem, to nie polecam tak od razu brać się za bary z czerwoną. Biała herbata, taka zwykła, nie żadna smakowa, to moja kolejna faworytka i też mocno polecam, ja akurat piję Yunnan de luxe (bardzo wydajna, więc warta swojej ceny) i raczej tej marki się będę trzymać. Aha, jeszcze jedno na koniec - herbata (Lipton polecam, no i cukier wtedy obowiązkowy, najlepiej trzcinowy) z mlekiem też smakuje wspaniale, a mówię to Wam dlatego, że mi nikt nie powiedział, sama odkryłam to dopiero niedawno i jestem zła, że tyle życia zmarnowałam bez herbaty z mlekiem!

________________________

Podoba Ci się wpis? Polub mnie na Facebooku lub zaobserwuj na Bloglovin!