Polaków rozmowy #2

Pora na kolejną część durno-absurdalno-dziwacznych Polaków rozmów z życia wziętych. Pierwszy tego typu wpis znajdziecie TU.

źródło zdjęcia

Ja: A czy tu są takie herbaty z bąbelkami? Bo ja jestem taką bubble tea dziewicą...

Przyjaciółka: Por i ser są jak najlepsi przyjaciele... w mojej buzi!

Ojciec (przygotowując obiad): Ty w ogóle mięsa nie jesz?
Ja: Nie.
Ojciec: A taką polędwiczkę zjesz?

Z radia rozbrzmiewa "bo z dziewczynami"

Ja: On śpiewa "bo z DZIEWCINAMI"

Koleżanka: Może nie ma jednego ZIĄBKA!

W pracy:

- Ja mam taką grubaśną kanapkę, więc zapewne będzie mi z niej wszystko wypadać. Uprasza się o niezwracanie na to uwagi.

Ja: No bo ze sportem to trzeba na początku ostrożnie, powoli, etapami. Jak ja zaczęłam biegać, to poszłam od razu dwa dni pod rząd i nabawiłam się takiej kontuzji, że nie mogłam chodzić!

Koleżanka1: No ja wiem, bo ja dziennie chodzę 15 km, a czasem jak się przejdzie 30 km, to od razu to czuć!

Koleżanka2 (nieco zawstydzona): Wy mi tu takie rzeczy opowiadacie, a ja ostatnio w ogródku robiłam i mam zakwasy...

Ojciec: Cicho tam być, trawożerco!

Ja: Pokaż wyniki swojego cholesterolu, to pogadamy!

W autobusie:

Ja: Nie wiem, czy ktoś piernął czy co...

Przyjaciel (bez ogródek): To ja mówię. Nie myłem zębów.

Ojciec: Chyba ta twoja dieta Ci źle na słuch wpływa!

Ja: Nie, zawsze byłam przygłucha, w tej kwestii się nic nie zmieniło.

Ojciec (triumfalnie): A widzisz, czyli nie na wszystko ta twoja dieta pomaga!

Przyjaciel (do mnie, oczywiście): Jesteś takim miłym borsuczkiem!

Siostra: Moje zdanie na temat bieżni znasz (w sensie, że nie, nie i jeszcze raz nie)...

Ja: A ja polecam, bo można se serial oglądać w czasie biegania, można z mokrymi albo naolejowanymi włosami biegać, no i niezależnie od pogody...

Siostra (3 lata młodsza ode mnie!!!): E tam, ja jestem starej daty...

Koleżanka1: Asia, a czy Ty jadłaś szparagi?

Ja: Nie.

Koleżanka2 (wielce zdziwiona): Ty nie jadłaś?! Przecież Ty jesz takie dziwne rzeczy!

Ja: W czym Ty prałaś tę koszulę?! Cycki mnie swędzą!

Rodzicielka: Kup sobie pumeks i wyszoruj sobie pięty.

Ja: Po prostu zdał sobie sprawę, że nie znajdzie już takiej cudownej osoby jak ja!

Rodzicielka (sceptycznie): No... coś ciekawego na pewno w sobie masz...

Ja (zapewniając gorliwie): Mam bardzo wiele takich rzeczy!!!

________________________

Podoba Ci się wpis? Polub mnie na Facebooku,  obserwuj na Bloglovin lub Twitterze!